|
Reisverslag
Eendracht
Net zoals vorig jaar en 2 jaar terug deed ik mee aan
de slavenkasprijsvraag. Twee jaar achter elkaar had ik helaas niet
gewonnen. Mijn zus, echter, had de prijs verrassend genoeg vorig jaar
gewonnen. Dit jaar ging ik dus met minder hoop dan normaal naar de
prijsuitreiking, want de kans dat de prijs tweemaal achtereen in hetzelfde
familie valt, is toch wel heel klein. Niets bleek minder waar, want tot
mijn grote verbazing werd mijn naam getrokken. Bij aankomst thuis werd ik
door mijn zus, die ondertussen tot de bemanning van de Eendracht hoort,
mee getrokken naar de computer. Zij wist wel welke reis leuk zou zijn.
Gelijk had ze, na nog wat rondkijken kwam ik inderdaad uit op de reis de
ze me aangeraden had. De Oost- en Noordzee reis, van Szczecin naar
Rotterdam in 12 dagen.
Dag 0 Zondag
6 augustus
Szczecin ligt in Polen, niet bepaald naast de deur.
Voordat de zeilreis begon moesten we dus eerst naar Polen afreizen. Dit
deden we per bus. Om 20:30 stond, in Rotterdam, de bus voor ons klaar. Tot
ons genoegen hadden we allemaal 4 banken voor onszelf. Niet dat we er
allemaal 4 nodig hadden, maar met een lange nacht voor de boeg, is veel
ruimte wel prettig. Na een tussenstop in Utrecht, om mede-reizigers op te
halen, hadden we een vollere bus. Wat ook maar goed is, want 15 mensen is
wel erg weinig om een 3 master te bevaren voor 12 dagen.
Dag 1 Maandag
7 augustus
Eenmaal aangekomen in Szczecin is iedereen blij dat
de lange busreis voorbij is. Moe en met een hele hoop bagage stappen we
aan boord, waar we hartelijk verwelkomt worden met een heerlijk ontbijtje.
Ook hebben ze een “verrassing” voor ons. We mogen eerder in onze hutten,
zodat we wat kunnen bij slapen. En dat doen we. Tijdens de lunch krijgen
we te horen dat we onder begeleiding van een gids een rondleiding kunnen
krijgen door de schuilkelders van Szczecin. Met een hele ploeg trekken we
er vervolgens op uit. Terwijl we naar de kelders geleid worden, zien we
pas echt in wat voor een spektakel we beland zijn, de tall ship races. De
grote zeilschepen liggen 3 breed over de hele kade! Op de kade zijn
allerlei activiteiten te doen en er is een grote kermis. Dit alles brengt
veel mensen op de been, wat zorgt voor een gezellige sfeer.
De schuilkelders blijken toch nog een aardig eind lopen te zijn, maar
acheraf was het zeker de moeite waard. Zo hebben we geleerd dat Szczecin
in handen is geweest van veel andere landen waar onder: Duitsland, Zweden
en Frankrijk. Tijdens het avondeten krijgen we te horen hoe laat we morgen
vertrekken vanuit Szczecin. De rest van de avond mochten hadden we nog
“vrij” en konden we nog even genieten van het vaste land onder onze
voeten.
Dag 2 Dinsdag 8
augustus
Nadat we met z’n
allen heel enthousiast geport zijn, waardoor ik zelf wakker geschokken
ben, is het eindelijk zo ver. We gaan de zee op. Na het ontbijt hadden we
in tegenstelling tot de voorgaande dag veel te doen. De sloepenrol en we
moesten uitvaren. Nadat dit alles gedaan was, was er weer wat meer rust
aan boord. Voordat we open zee zouden bereiken, moesten we nog een heel
stuk varen, de Nieuwe waterweg is er niks bij. We voeren in een colone met
alle andere schepen van de tall ship races. Bij het passeren van het
Loodswezen werd bij elk schip het volkslied afgespeeld, zo kregen wij het
Wilhelmus te horen. Nu we eindelijk aan het varen waren, was het
wachtsysteem actief geworden. Ik zat in de blauwe wacht en had ’s middags
pas wacht. Desondanks gingen we wel met de wacht en kwartiermeester het
schip leren kennen, want de lieren en lijnen zijn toch wel belangrijk om
te kunnen en kennen. Na al aardig wat uur op het water, bereiken we dan
eindelijk de open zee. Dit vinden wij niet alleen leuk, omdat we dan echt
kunnen gaan zeilen. Dit is ook leuk, omdat de andere mooie schepen dan ook
hun zeilen hijsen. Dat vinden we natuurlijk ook heel erg gaaf om te zien,
net zo als veel andere mensen die ons op de kade staan toe te wuiven.
 Later
op de middag, terwijl we eindelijk wacht hadden, was er niet veel aan
zeilhandelingen te doen
We mochten wel zeunen bij het vooreten, wat wel
grappig is om te doen.
Dag 3 Woensdag 9
augustus
Om
23:30 worden we gepord door de witte wacht. Wij hebben lekker
voorgeslapen, zodat we, niet gehaal slaperig, de 00:00 tot 04:00 (de
hondenwacht) kunnen lopen. Op de buitenbrug verteld de witte wacht
enthousiast dat ze veel zeilhandelingen hebben gedaan en dat ze zelfs de
gaffeltopzeilen erop hebben gehad. Helaas zijn deze nergens meer te
bekenen als wij omhoog kijken. Al gauw is de witte wacht naar bed
vertrokken en staan we alleen nog maar met onze eigen wacht op de brug.
Pas dan valt het op hoe stil en donker het eigenlijk echt is. Door de
bewolking hebben we ook geen gezelschap van de maan, dus een beetje in het
donker staren is het enige wat ons rest. Na een tijdje worden we verrrast
door wat rode lichtjes in de zee, een windmolen park. Een stilstaand punt
in het water is best wel vermakelijk, want zo kun je goed zien dat we best
wel aardig opschieten.
Halverwege de wacht hebben we het ondertussen
best wel frisjes allemaal. Gelukkig betekend het midden van de wacht tosti
tijd! Tosti’s zijn echt super lekker midden in de nacht als het best wel
fris is buiten. En dan is het eindelijk 4 uur, staat de volgende wacht
weer op de brug, nadat wij ze vrolijk wakker gepord hadden, en hebben wij
geen zeilhadelingen kunnen doen
L.
 ’S
Ochtends slapen wij lekker uit en worden we om 11 uur gepord. Als we boven
komen horen we dat de rode wacht na ons allerlei zeilhandelingen heeft
mogen doen en stiekem balen wij daar wel van. Gelukkig hebben wij bijna
weer wacht, dus misschien mogen wij dan aan de slag.
’s Middags
hadden we overdag redelijk veel bekijks. We zijn onder de brug die
Denemarken aan Zweden verbindt gevaren. Aan de ene kant zagen we dus ook
Zwede liggen en aan de andere kant Denemarken. We hadden dus een leuk
uitzicht aan onze horizon links en rechts.
Tot slot hadden
we deze dag de 20:00 tot 00:00 wacht, mijn favorite wacht. Tijdens deze
wacht is het nog licht, maar je ziet wel mooi de zon onder gaan. Ook zijn
er tijdens het begin van de wacht nog redelijk wat mensen wakker die
gezellig komen kletsen en het is nog niet zo heel erg koud. Daarnaast
hebben we tijdens deze wacht Zeilen gehesen en gestreken en dat vonden wij
leuk, aangezien wij nog niet zo veel zeilhandelingen hadden gedaan. Zo
hadden wij het “geluk” om tijdens deze wacht de bazaan te mogen hijsen, om
hem vervolgens 15 minuten later weer te mogen strijken. Dit vonden wij
niet erg, want wij waren maar al te graag met de zeilen bezig.
Nadat alle
zeilhandelingen gedaan waren, was ik afgedaald naar de stuurhut, om te
kijken wat ze daar allemaal doen. Daar was ik hartelijk welkom en werd mij
enthousiast uitleg gegeven. Ook mocht ik helpen met het doen van een
positiebepalen, aan de hand van 2 peilingen. Het was even zoeken om 2
objecten te vinden om te peilen, maar toen die eenmaal gevonden waren, had
ik een peiling gedaan, die achteraf aardig correct bleek te zijn. Dat vond
ik heel erg leuk om te doen.
Dag 4 Donderdag
10 augustus
Tot onze grote
blijdschap zouden we in de loop van deze dag Varberg bereiken en daar
aanleggen. Hoewel het zeilen heel leuk is, kijken we wel weer een beetje
uit naar land onder onze voeten.
Eenmaal
aangekomen in de haven van Varberg, staat er vrolijk zwaaiend een
landgenoot op ons te wachten, Roland. Roland is stuurman geweest op de
Eendracht, zodra hij aan boord stapt is het dan ook een gezellige
“reunie”. Na het gezellige terugzien verteld Roland ons de ins en outs van
Varberg, zodat wij met genoeg informatie er op uit kunnen gaan.
Aan de wal is
het gek genoeg weer even wennen. Ikzelf zie of de wereld schommelen, of de
wereld staat stil en ik sta zelf te schommelen. Dat houdt mij echter niet
tegen Varberg verder te verkennen. Met een aardige groep gaan we op zoek
naar de lokale supermarkt. Al gauw is deze (hele grote) supermarkt
gevonden.
We zijn al gauw
de hele supermarkt door en willen naar de kassa gaan, totdat mijn oog en
het oog van een wacht genoot op nagellak valt. Nu heeft nagellak niet veel
met zeilen te maken, maar de blauwe wacht is een gehele dames wacht, op 1
persoon na, Floris. Floris, de AK0, is al gauw tot Floortje omgedoopt en
het plan onstaat om zijn nagels blauw te lakken, zodat zijn uiterlijk meer
bij zijn naam past. Met nagelak voor handen, konden wij het natuurlijk
niet laten. Zodra wij dus weer aan boord stappen, wordt Floortje dus
opgetrommeld en worden zijn nagels mooi blauw gekleurd. Na deze manicure
hadden wij de smaak te pakken en al gauw had onze hele wacht blauwe
nagels. Het duurde vervolgens ook niet lang voordat andere wachten toch
ook wel graag gekleurde nagels wilde en zo liep het halve schip met blauwe
of roze nagels.
Dag 5 Vrijdag 11
augustus
Een van de leuke
dingen aan zeilen is dat je de zon kunt zien opkomen uit de zee. Deze
ochtend werden we dan ook vereerd met een prachtige zonsopkomst.
Vandaag zijn hebben we ook weer in een plaatsje
aangelegd, Fredrickshaven. Na een gezellige wandeltocht door het plaatsje,
een aantal hadden een tropisch strand gevonden, keren we weer terug naar
het schip, om een vurig potje risk te spelen. Uiteindelijk hebben we een
hele gezellige spelletjes middag gehouden, nadat we nog meer spelletjes
ontdekt hadden. Weerwolven was toch wel onze favoriet en dat hebben we dan
ook redelijk vaak gespeeld. Zelfs met een hoge golfslag zaten we nog met
onze ogen dicht, terwijl de weerwolven een lekker hapje aan het uitzoeken
waren.
Dag 6
Zaterdag 12 augustus
Zaterdag 6 augustus, de spannendste dag van heel de
reis. Vandaag gaan we de jammerbocht passeren. Dit is de bocht bovenaan
bij Denemarken. Het stuk water heet daar het Skagerak en scheidt de
Noordzee van de Oostzee. Vroeger strandden de schepen vaak in deze bocht
vanwege slecht weer en boven de Sont is het voor veel schepen moeilijk om
de zeilen te hijsen. Gelukkig lopen er tegenwoordig geen schepen meer op
de kust daar en wij hadden stralend weer. Dus jammer bocht, ons heb je
niet.
Dag 7
Zondag 13 augustus
Nu we al een heel eind zijn op onze reis begint
iedereen wel een beetje te denken aan onze aankomst. Wanneer zouden we
aankomen, brengt de wind ons nog in een leuk plaatsje. Niemand die dat ons
kan vertellen, we moeten maar afwachten.
Na het passeren van de jammerbocht hebben we kennis
mogen maken met het weer op de Noordzee. Dit is niet bepaald rustig en de
zee is ook lekker actief, wat zo zijn slachtoffers maakt. Tegen de middag
zit bijna de hele blauwe wacht buiten op een bankje fanatiek naar de
horizon te staren, om te kijken of deze toch echt nog wel recht is. Zo nu
en dan krijgen wij gezelschap van andere en wordt ons gevraagd of we nog
wat nodig hebben, wat heel lief is. Tegen de tijd dat wij wacht hebben,
zijn er maar 2 mensen van onze wacht top fit, dus krijgen wij hulp van
alle kanten en zo komen wij door onze wacht heen.
Dag 8
Maandag 14 augustus
Vannacht mochten we wacht houden van 04:00 tot
08:00. Hoewel ik niet de grootste fan ben van de nachtwachten had ik in
deze wel zin, want er zou een kometen regen zijn. Helaas hadden we pech,
want het was bewolkt. Gelukkig regenen die kometen meerdere dagen, dus de
nacht hierna zouden we nog een kans hebben.
De zee is ondertussen nog steeds onstuimig, met
golven van ongeveer 4 meter. Dit houdt ons desondanks niet tegen om een
potje te schaken. Nadat we het schaakboord aan 1 kant opgehoogd hadden,
waren we klaar voor een potje schaken. Aangezien de zee niet te
voorspellen was, konden we het risico niet nemen dat de schaakstukken
gingen vliegen en we het potje niet af konden maken. Gelukkig hadden we
daar een oplossing op….
*foto schaakspel*
… we hebben van elke zet een foto gemaakt. En op
deze manier hebben wij met hoge golven prima kunnen schaken.
Dag 9
Dinsdag 15 augustus
Wanneer we ’s nachts aan dek komen, worden we een
beetje verrast. Ondanks de donkerte voelen we en merken we dat we heel erg
snel door het water heen glijden en dat geeft best wel een kik. Als we een
beetje om ons heen kijken, vinden we al snel de verklaring voor de
snelheid, bijna alle zeilen staan op. Dat lijkt een makkelijke wacht te
worden, maar niets is minder waar. Nadat wij een poosje van de snelheid
hebben mogen genieten moeten alle zeilen gestreken worden, omdat het te
hard waait en we te snel gaan, dus wij konden lekker aan de slag. Als wij
weer een tijdje na het strijken op de brug zitten, gaat het toch niet
helemaal naar onze zin, dus wordt de buitenkluiver gehesen. Tot onze
verbazing is tegen de tijd dat we klaar zijn met de zeilhandeling de lucht
opgeklaard. Boven ons is een prachtige sterrenhemel te zien en ja hoor,
ook vallende sterren, wat is dit gaaf.
Dag 10
Woensdag 16 augustus
Na een lekkere nacht slapen zijn we bijna bij
Engeland. We kunnen het nog niet zien liggen, want het is heel erg mistig.
Voor de stuurlieden is het nu heel erg goed opletten, want de boeien zijn
heel erg slecht te zien, gelukkig zijn ze heel bedreven en gaan we op het
gemakje richting Great Yarmouth.
Bijna bij de kust aangekomen, varen we door de rand van de mist en
komen we in stralend mooi weer terecht. Voor ons zien we Great Yarmouth
liggen. Hoewel we al dichtbij zijn kunnen we nog niet richting de haven.
De loods komt ons pas later
op de middag naar de haven begeleiden. Er is nu dus tijd voor van alles en
nog wat nu we zo goed als stil voor de kust liggen. Er wordt gekozen om
een man overboord oefening te houden (MOB- oefening). Het is best wel
interessant om zo’n oefening een keer te zien. Als de pop weer veilig aan
boord is gebracht hebben we nog tijd over voordat de loods er is. Met de
MOB- boot in het water en een zandbank in de buur doet zich de mooie
gelegenheid aan om zeehondjes te gaan bekijken.
De
haven van Greath jarmouth is echt heel smal. Wij zijn dan ook allemaal
heel erg verwonderd als de schipper op zo een smal stuk het schip 180°
draait. Na deze bijzondere verrichting leggen we aan op ons plekje voor de
komende 24 uur.
’s Avonds
is het tijd voor het hoogtepunt van de reis, het captainsdinner. Waar ons
naast 3 overheerlijke gangen, ook een quiz en liedjes worden
voorgeschoteld. Wat een gezellige avond.
Dag 11 Donderdag 17 augustus
Greath Jarmouth is een hele leuke stad. Er is voor
iedereen genoeg te doen. Wij lopen voornamelijk graag wat rond (is wel
lekker op het vaste land) en kijken onze ogen uit. We zien veel bijzondere
mensen voorbij komen en op de kermis is er ook genoeg te zien.
’s Middags varen we weer uit. Nu echt terug naar
Nederland. Op open zee blijkt dat er aardig wat golven zijn. Dat is wel
jammer, aangezien we een etmaal niet op open zee hebben gezeten en al
redelijk uit geslingerd zijn. Met z’n alleen doen we de zeilhandelingen,
zodat we snel koers kunnen zetten en lekker door kunnen varen.
Dag 12
Vrijdag 18 augustus
Onze laatste wacht
L.
Ondertussen zijn we echt een gezellige groep geworden en kennen we de ins
en outs van het schip. We vinden het aan de ene kant heel jammer dat dit
onze laatste wacht is, maar aan de andere kant lokt het thuis komen ook.
Als we boven op de brug komen in het donker, zien we dat we al best dicht
bij Nederland zijn, daar zijn we natuurlijk wel blij mee, want ons
einddoel is in zicht. Zodra de andere wacht van de brug is, merken we hoe
hard we eigenlijk gaan. Dat vinden wij natuurlijk wel leuk. De schipper
echter niet, dus er moet een zeil gestreken worden. Bang dat wij niet meer
mijl varen dan de vorige wacht (want dat willen we stiekem) strijken wij
het zeil. Tot ieders grote verrassing gaan we een poosje later gewoon weer
even hard als eerst, met als gevolg dat wij uiteindelijk met minder zeil
meer mijl hebben gevaren.
Als ik uit mijn patrijspoort kijk, zie ik een heel
groot cruiseschip. Dat betekend dat we op de nieuwewaterweg zijn, bijna
thuis. Nu alleen nog inpakken en schoonmaken en dan naar huis. Het zal wel
wennen zijn zonder de familie die we gecreëerd hebben aan boord. Maar wat
was dit een gave reis!
Carolien Verbiest
|
| Laatste
wijziging dinsdag 15 VIII 2006